- vaqqıldama
- «Vaqqıldamaq»dan f. is.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
idbar — <ər.> 1. sif. Çirkin, kifir, eybəcər. Rədd ol qapıdan, ağlama zar zar, dilənçi; Vaqqıldama bayquş kimi, idbar dilənçi. M. Ə. S.. Mahmuda atası öləndən sonra yalnız bir bacı qalmış ki, o da indi kifirin və idbarın biridir və heç kəs də onu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vaqqıldamaq — f. Qurbağa, ördək, qaz, bayquş səsinə bənzər səs çıxarmaq. Vaqqıldama bayquş kimi, idbar, dilənçi! M. Ə. S.. <Bayquş> həmişə uçuqlar aləminə seyrə çıxar, vaqqıldar, buradan da dünyanın zövqünü alar. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti